Nog een film
AMSTERDAM (ANP) - Na tien jaar in de marge films te hebben gemaakt, lijkt 2004 dan toch eindelijk een doorbraak te brengen voor de Amsterdamse regisseur Eddy Terstall. Zijn zevende film Simon is niet alleen volgende week de openingsfilm van het Nederlands Filmfestival, maar bovendien de Nederlandse Oscarinzending van dit jaar. Het verhaal over de vriendschap tussen een joviale Amsterdamse softdrugsdealer en een introverte homoseksuele tandarts is de eerste van drie lofzangen op de Nederlandse samenleving die de filmmaker voor ogen heeft. ,,10 September-denken,'' noemt Terstall zijn optimistische visie op de tolerante Nederlandse samenleving. ,,Het wordt tegenwoordig raar gevonden om zo positief tegen de wereld aan te kijken. Maar ik vind oprecht dat we in Nederland de mooiste maatschappij hebben gecre�erd die ik me voor kan stellen.''Een maatschappij waarin softdrugs, homohuwelijk en euthanasie, zware thema's die in Simon op humoristische wijze worden bewierookt, legaal zijn. ,,Wel een samenleving die zwaar onder druk staat'', nuanceert Terstall. ,,De wat traditionelere buitenwereld kan ons maar moeilijk ongemoeid laten, omdat men daar moeite heeft met onze liberale normen en waarden. Er zijn bijvoorbeeld talloze religieuze fundamentalisten die ons bekritiseren. Dat hebben we hier eigenlijk eeuwen niet meer gekend.''Het Sodom en Gomorra-imago van Nederland irriteert de 40-jarige regisseur. ,,Ik wilde met Simon laten zien dat onze progressieve levenswijze ook heel beschaafde kanten kent. Sterker nog: dat dat onze eerste identiteit is. Films tonen Nederland altijd maar als ��n groot red light-district. Ik wil de wereld tonen die ik ken, waar ik ben opgegroeid. Een wereld zonder dogma's en vooroordelen.''

Dat belooft wat!