Broer dood, of niet...?
In Canada reed een trein over een meneer. Dood. De politie maakte een reconstructie van zijn gezicht en vroeg via de lokale televisie of iemand hem herkende. Een vrouw reageerde, hij zag er uit als haar broer. Bij de politie moest zij haar broer identificeren. Zijn gezicht was nauwelijks meer herkenbaar, maar zijn ogen waren duidelijk die van haar broer. Samen met de dochter van de dode ging zij de begravenis voorbereiden; een kist werd besteld, de speech geschreven. Op de dag van de begravenis loopt de zus haar tuin in. En wie zit daar op het bankje? Haar broer. Springlevend, en enorm lijkend op die dode meneer op televisie. Uiteindelijk weet hij echt wel iedereen ervan te overtuigen dat hij toch echt wel leeft. Zijn familie zag hem maar onregelmatig, omdat hij af en toe een paar dagen voor zijn werk weg was. Na dit incident besloot hij echt meer contact met zijn familie te houden. Verstandige keuze, lijkt mij. Wel pech voor een andere familie, waar die dode nou wel bijhoorde. Maar ook die hadden weinig contact; de man zwierf volgens hen op straat en zij wisten nooit waar hij was.
(zie Spiegel, Eine Meldung und ihre Geschichte).