Genachtkanoot (of hoe schrijf je dat...?)

Door de Utrechtse grachten. Met volle maan. Proberen de peddels te co�rdineren. En vooruit te komen. De rest had afgezegd, dus we waren alleen met de gidsen. Heel apart gevoel, zo in met z'n tweetjes op het stille water waarin de maan spiegelt. Alsof het een heldere dag is. En de bruggen van de onderkant bekijken. Wat bij de laatste brug betekende: helemaal in de kano gaan liggen en dan nog voelen hoe je haar het 'plafond' raakt. En met de handen vooruit komen. Niks voor claustrophobische mensen. Maar wel voor Ulli en vriend J.