Wim is overleden.
Ben ik eindelijk weer op dit log, is dit het enige dat ik kan melden. Ik ben diep geraakt, nog versterkt door het idee dat ik 1 week en 2 dagen (!) geleden nog op zijn afscheidsfeest was. Vriendin M. belde op, maar een half uur nadat het gebeurd was. Beneden in het M-caf� maar stilzwijgend een glaasje rode wijn genomen, ondanks vette verkoudheid.
Een fijne, altijd grappige collega waar ik maar kort mee heb samengewerkt, maar die veel te jong overleden is en twee wonderschone meiden achterlaat. Een waar hij deze zomer mee getrouwd is en zijn dochter Jip. Misschien is het voor hen allen het beste dat Wim niet meer langer hoefde te lijden. Sterkte!