Ulli draait...

...reportages ...moederdiensten ...overuren

woensdag 28 september 2005

We worden bedolven
Gisteravond weer veel te laat naar bed. En dan toch gewoon niet meteen kunnen slapen. Ten eerste: de columns uit het boek 'Leef' (van Maria Goos; film gaat vanavond in premiere in Utrecht, by the way) waren veel te grappig. Verhalen over pubers die "levend opgebaard" voor de televisie liggen. "Ja, hij bewoog! Ik zag het!", roepen de ouders vanuit de serre alsof ze naar een terrarium zitten te kijken. Niet na te vertellen. Ga het zelf maar lezen.

Ten tweede: vriend J. nam folders mee naar bed. Geen goed idee om te slapen, wel een goed idee om te lachen. Misschien brengen nachtelijke uren dat met zich mee, maar ineens staarden wij naar de pagina's van de MediaMarkt folder en beseften wat voor raars daar eigenlijk opstaat. 20 telefoons op een rij, dubbele pagina, en wat kost het allemaal? 0,- euro. Staat overal. Kijk zelf maar! Nieuw model, met mp3 speler, 2 megapixel camera, 600 MB (of zoiets) - wat kost het? 0,- euro. Nog nieuwer model, nog meer mp3 speler, radiootje, hoesje, beltegoed, bling bling - wat kost het? 0,- euro. Raar hoor. Het kost allemaal niks. En meestal nemen we dat soort boodschappen gewoon klakkeloos over.

Ik begin maar beter niet over de folder van de Leenbakker (komen daar nog mensen?), de folder met die witte en blauwe en oerlelijke banken waar je tegenwoordig gratis een fiets bijkrijgt, de folder van de 'PC-reparatie aan huis' die eigenlijk alleen maar een wit blaadje is. En ik begin al HELEMAAL niet over de folder van ene 'OHM Mode' (??? help, hoe heette die ook alweer) waar de 'gewone' mens tijdelijk als model mag fungeren. Over 'model Johan' hebben we smakelijk gelachen. Een boerenzoon in de kleren van OHM mode. Kosten totale outfit (inclusief schoenen): 65 euro. Zijn heel wat Chineese naaimachines aan te pas gekomen.

Onze conclusie was kort: wat proberen al die winkels, al die bedrijven, al die postorders, al die meubelzaken toch ongelofelijk veel zut en onzin te verkopen. En als het niet 1 uur 's nachts was geweest, hadden wij er ook best serieus naar gekeken. Maar om 1 uur 's nachts zie je ineens hoe stompzinnig het allemaal is.

En in 'Leef' stond dan ook meteen een passende passage. Wij bepalen zelf wat er op de markt komt. Wij alleen. En zolang wij al die onzin en zut allemaal in huis halen, zijn we zelf schuld dat we al die folders in de bus krijgen.
"Verlang je terug naar de ouderwetse simpele chips? Koop ze dan niet, al die wokkels en krokkels en prikkels." (Dit is vrij geciteerd, dus excuus aan de auteur).

Zijn toch maar gaan slapen.

0 reacties:

Een reactie plaatsen

Startpagina Ulrike Nagel nieuwe Blog