Ulli draait...

...reportages ...moederdiensten ...overuren

maandag 19 juni 2006

Vriend J. gaat lachend ten onder
Niets kan deze man doen buigen. Niets dwingt hem op de knie�n. Hij vertrekt geen spier. Pijn bestaat niet. Het is over voordat het is begonnen. Bloed? Geen enkel probleem.



En toch wilde hij een knuffel toen 'ie thuis kwam. "Ik schrok toch best wel hoor!"

(Hij was op een voetbaltafel geklommen om 'm goed dicht te krijgen en bij het afstappen schraapte hij zijn scheenbeen open. Tot op het bot. Maar zoals gezegd: niks aan de hand!)

0 reacties:

Een reactie plaatsen

Startpagina Ulrike Nagel nieuwe Blog