Uitstelleritis
Ik heb nog zoveel...

...te doen. Jawel. Elke dag maak ik een lijstje met dingen en elke dag stel ik minstens de helft van dat lijstje weer uit. Want daar heb ik nu tijd voor. Om dingen uit te stellen. Wat ik twee weken geleden nog gewoon naast het werk deed, is nu hoofdtaak geworden. Afwassen? Doe ik zometeen wel. Wassen? Oh, kan ook vanavond nog. En 's avonds: kan ook morgen ochtend nog. Maakt het ook niet zoveel lawaai voor de buren.
Boek verder lezen? Doe ik straks in de zon (het is nu ook al zonnig). Naar de drukker voor de kaartjes - jawel, daar ben ik geweest. En teleurgesteld teruggekomen, want een eigen ontwerp digitaal afdrukken - dat wordt niet echt mooi.
Verder zou ik de tuinmeubels in de olie kunnen zetten, maar dat kan natuurlijk morgen ook nog. Ik kan ook nieuwe plantjes planten in de overgebleven potten, maar morgen is nog een dag.

Tot er misschien geen dagen meer over zijn. En wij ineens een mensje rijker zijn en nergens meer aan toe komen. Maar misschien kan mijn moeder dan met de planten of de olie aan de slag???.... Ik lijd aan uitstelleritis. Nog iemand iets voor mijn lijstje?