Drie maanden later...
...was ze er weer. Achter de computer, buiten in de auto, met de camera bij mensen thuis. In plaats van achter de commode, boven de box en met baby op de bank. Baby zit veilig en blij (hoop ik, anders hadden ze toch al gebeld?) op de cr�che en de routine in het werk begint na driekwart werkdag langzaam terug te komen. Geen huilen bij het afscheid, w�l supervroeg opstaan, omdat het niet meer is gedaan met die ene swoosh met de mascara. Ook luiers, rompers en borstvoeden horen nu tot de ochtend en moeten nog uitgroeien tot een ritueel. Ik was op tijd op mijn eerste dag, heb af en toe al moeten gapen, ik weet nog hoe de camera werkt en geniet ook van de tijd zonder zoontje M.. Het voelt als weer naar school gaan na een hele lange zomervakantie. Alleen blijft deze zomer voor eeuwig bij me!