Tussendoortje

Naast het klussen en verhuizen, werken en kinderen verzorgen bestaan er natuurlijk ook nog andere dingen. Verheffende dingen. Bijzondere en gekke dingen.

Met zoiets is vriendin M. aan de gang. Sinds een paar maanden is zij bezig topsporter te worden. Op haar 30e. Ze springt de racefiets op, meldt zich aan bij een ploeg en blijkt niet alleen een atletisch lijf te hebben, maar ook de longcapaciteit van een kampioene. Ze helpt mij bij het schoonmaken te Bussum en springt daarna op de fiets naar Zwolle. 94 kilometer in nog geen drie uur. Dat doe ik haar niet na (en dat heb ik wel eens geprobeerd, 100 kilometer op een hybride fiets: dat duurde in mijn geval 8 uur plus een pijnlijke val over het stuur).

Dus ik kan er eigenlijk niet bij, wetende dat ik maar amper vooruit kom op mijn achterhaalde en door een tussenkomende zwangerschap haast alleen stilstaande blauwe fiets. In haar bijzijn durf ik mijn draadezel waarschijnlijk niet eens meer 'racefiets' te noemen. Ik ben een slak vergeleken bij haar.

Via haar weblog kan ik het nog wel enigszins volgen, maar de laatste tijd wordt zelfs haar woordenschat een andere wereld ingezogen. Wat is een balhoofd? Waar ligt de Cauberg? Bovendien wordt ze steeds fanatieker. Ze schrijft: 'Ik had zo'n zin in een pittige training heuvelop'. 's Avonds. In het donker. Op de Veluwe. Hallo?

Ik ga me heel schuldig voelen als ik vanavond met een chocolade-eitje op de bank zit, met een ongepoetste, ongebruikte blauwe fiets in de garage.