Lindgren voor volwassenen

Soms leef ik tijdelijk op een andere planeet. Als ik op vakantie ben bijvoorbeeld. Ik kijk geen tv, lees geen kranten en wil helemaal niet weten wat er in Nederland allemaal gaande is. Als de vakantie dan voorbij is, ben ik benieuwd wat ik allemaal heb gemist.

Dit jaar was dat weinig. Mexicaanse griepverschijnselen, een aantal branden, wat nog? Nou, weinig dus. Gisteravond kwam ik erachter dat ik toch wel iets kleins over het hoofd had gezien: de film 'Millennium' draait in de bioscoop. Ik wist niet eens dat die film gemaakt was, laat staan dat ie zo snel op het grote doek zou verschijnen.

En dat terwijl ik al een half jaar geleden de hele trilogie heb gelezen. In het Duits, omdat de reeks Zweedse boeken daar al langer in de bestsellerlijsten stond. Al die maanden probeerde ik vriend J. over te halen om er ook aan te beginnen - in de tent draaide de zaklamp aan zijn kant uiteindelijk overuren terwijl ik al lang in slaap was gesukkeld.

En gisteren kwamen we er dus pas achter dat de hoofdpersonen die tot nu toe alleen in onze hoofden bestonden, een gezicht hebben gekregen. Een verbazingwekkend herkenbaar gezicht; want zowel vriend J. als ik hadden ons de helden van de boeken exact zo voorgesteld.

Geen Hollywood, maar subtiel en koel Scandinavi�. Tijd voor de bioscoop dus, deel 2 en 3 liggen nog op het nachtkastje.