Ulli draait...

...reportages ...moederdiensten ...overuren

woensdag 6 januari 2010

Sportief met kind

We gingen gewoon.
Even zat ik gister te denken: hoe lukt het me het beste om te schaatsen met een mensje van anderhalf aan mijn zij? Het is het liefste jongetje op aarde, maar hij wacht niet zomaar tot mama terug is van een toertocht van 25 km natuurlijk. En dubbele ijzers zijn er volgens mij nog niet in maat 23.

Naar de oppas is niet leuk, want ik ben niet voor niets vrij op woensdag. En schoonmoeders vond het net eventjes te ver om vanuit het gladde Drenthe af te dalen naar Woudenberg. Toch maar thuis blijven dan? Maar de zon ging schijnen en dus stapten we gewoon met z'n twee�n in de auto. Kinderwagen en schaatsen mee. Zonder grootse plannen. Dabei sein ist alles.

Op de parkeerplaats al komen we vriendin M. tegen. Wat op zich een wonder mag heten, met slierten van automobielen en 1400 mensen op het ijs. M. is veel fanatieker dan ik, en ze was inderdaad net klaar met de route van 40 km.

Maar kind of niet, de kriebels gaan ook bij mij niet weg voordat ik niet even op het ijs heb gestaan. Toen het Henschotermeer in zijn witte kledij voor me lag en ik een aantal buggy-schaatsers lachend en blij voorbij had zien trekken, dacht ook ik: gewoon schaatsen onder en los. Niet zoveel nadenken.

En het was prachtig. Nee, we hadden niet het mooiste ochtendijs, en nee, meer dan 4 km werd het niet. Maar daarvoor in de plaats had ik een om zich heenkijkend mannetje in de wagen voor me, verbaasd starend naar mijn voeten en die van mijn medeschaatsers. Tevreden een broodje kauwend en de kou trotserend. En ik hem maar uitleggen wat we hier met z'n allen aan het doen zijn.

Tijdens de terugreis en nog de hele avond was ik in opvallend goede humeur en wat mij betreft gaan we in het weekend weer, want mijn schaatsbenen deden het voortreffelijk. Zo maken we ook kans dat Max er iets van onthoudt.
Mocht de volgende koude winter wat langer op zich laten wachten.

(Met dank trouwens aan collega M. die de hele dag live verslag deed vanaf het meer, onderwijl nog 14 km schaatste en toch even tijd had om de bovenstaande foto van ons te maken!)

1 reacties:

Blogger Mandarijn zei...

Ooooh Ulli, wat is Max toch een snoesje... Sorry dat we zo snel vertrokken! Maar we hadden het koud en mijn schaatsmaatje moest naar huis...

10:32 PM  

Een reactie plaatsen

href="http://www.ulrikenagel.nl/weblog/index.php"><< Startpaginalt;href="http://www.ulrikenagel.nl/weblog/index.php"><< Startpaginalt; Ulrike Nagel nieuwe Blog