Tennisarm

Ik ben nooit een fan geweest van het spel met twee rackets en een groen-gele bal. Zelden liet ik me meeslepen met een tennismatch op televisie. Gesprekken over favorieten, deuce of advantage kon ik nooit erg goed volgen. En ik heb maar ��n enkele keer zelf tegen zo'n balletje aan geslagen.

En toch kreeg ik de afgelopen twee weken een tennisarm. Van het bladeren. Ik heb net de autobiografie van Andr� Agassi uit. Open.

Dat was het en dat niet alleen. Briljante dialogen en hersenspinsels, verrassende details en dan heb ik het niet alleen over zijn wedstrijden.

Nooit gedacht dat een biografie van een tennisser ook nog eens zo spannend kon zijn als een misdaadroman. Het staat er niet op (ik heb de Engelse versie gelezen), maar het blijkt een pageturner.

Game, set, match, Agassi.